Op naar Rangala

Jambo! Dat is dus hallo in het Keniaans. Carribu is welkom en hodi roep je als je ergens binnenkomt. Zondag hebben we lekker rustig aan gedaan, even bijgekomen van de drukke dagen. 's Middags kwamen Millecent en Consulata langs, onze Keniaanse coaches. Wat een lieve vrouwen zijn dat. Consulata is ook echt zo'n big mama uit een film. Als er wat is kunnen we ook altijd bij hun terecht. Hierna zijn we om boodschappen gegaan met de tuk tuk. 's Avonds heeft Michelle heerlijke tomatensoep voor ons gekookt, met broodjes met hollandse kruidenboter. Maandag moesten we weer vroeg op want om 7 uur vertrokken we naar Rangala. Bart, ook een Nederlander die de coach van Dominique en Michelle is geweest kwam ons ophalen. Hij woont en werkt in Kenia. Anouck, Mark, Kim, Pricilla en Michelle blijven vanaf vandaag in Rangala. Om het weekend komen ze dan terug naar Kisumu, dit omdat er naast de stage niet veel te beleven valt in Rangala. Het is ong 2 uurtjes rijden naar Rangala. Maar na ongeveer een half uur moesten we al stoppen want we hadden autopech.. Ook weer zoiets lekker Keniaans haha. Bart had de auto net met koelvloeistof gevuld en dit begon dus te lekken, werd warm en begon te roken. Na een tijdje was het weer gemaakt en konden we weer verder. Onderweg heb ik echt genoten van de mooie natuur die je kon zien. Het is echt weer heel anders als in de stad. Toen we in Rangala aankwamen gingen we eerst naar het babyhome. Hier kregen we een rondleiding en legde de zuster ons de regels uit. Zo mogen we ze bijvoorbeeld geen snoep geven of foto's maken. Foto's maken mag wel maar je moet het ze wel vragen en ze willen dan graag weten waar voor het is. Echt super schattig al die kindjes. Ze komen ook meteen naar je toe en willen graag een handje of op schoot. Er zijn verschillende groepen van baby's tot steeds ouder. De oudste kindjes die in het babyhome zitten zijn ongeveer 5 jaar oud. Wel hing er een heel aparte geur, het rook een beetje naar een kippenhok. De mensen daar hadden een hele lunch voor ons klaar gezet, echt super gastvrij. Ook hadden ze een soort oliebollen in de vorm van een donut. Dit is ook echt iets Keniaans, was best lekker. Naast het babyhome is er ook een klein ziekenhuisje. Waarschijnlijk mogen Lauri, Nicky en ik hier ook nog een paar dagen stage gaan lopen. Hier zijn we ook nog eventjes gaan kijken. Op hetzelfde terrein zijn ook de huisjes waar we in slapen. Iedereen heeft zijn eigen kamer met douche en wc. Er is een gezamenlijke woonkamer. Maar wat was het vies! Het leek wel of er een jaar niemand geweest was. De vloer van de woonkamer lag vol glas want er was een lamp naar beneden gevallen. De badkamers lagen vol zand en vuil. Dus hun konden vandaag nog flink gaan schoonmaken. Hebben wij geluk dat wij de tweede helft pas naar Rangala gaan, komen wij lekker in een schoon huisje aan :). In Rangala zijn we ook naar de andere stageplaatsen gaan kijken. Eerst gingen we naar de girlsschool. Maar toen we hier aankwamen bleek hij nog niet open te zijn. Er waren nog geen kinderen was het was vakantie. Daarna reden we door naar de Ecuator school. Dit is een schooltje voor gehandicapten kinderen. Over 6 weken als wij in Rangala zijn ga ik hier ook stage lopen. Hier waren dus ook nog geen kinderen, maar we mochten wel binnen kijken. Het zag er best leuk uit, wit met lichtblauwe gebouwtjes en er liepen allemaal koeien in het gras. Toen we het hier weer gezien hadden gingen we naar het supermarktje in Rangala. De rest van de groep kon hier nog even boodschappen doen en konden we afscheid van elkaar gaan nemen. Om het weekend komen ze wel terug naar Kisumu dus dat is gezellig. Wij gingen weer terug naar Kisumu. Bart heeft ons toen nog een stuk afgezet en daarna moesten we over stappen op de matatu. De matatu is een klein busje ongeveer net zo groot als een buurtbus en is een van het openbaar vervoer in Kenia. Het wordt helemaal volgepropt met mensen. Je kan het beetje vergelijken met de bus naar Dancetour. In het midden is er een gangpaadje waar je zou denken, hier kunnen geen mensen zitten. Maar jawel hoor, dan leg je toch gewoon een plankje tussen de twee stoelen. Lekker knus. Eerst heb ik op het plankje gezeten en daarna kon ik gelukkig bij het raam zitten. Ik had het raam open gedaan omdat het super warm was, lekker windje. Doet de man voor mij hem weer dicht omdat ze dat dus koud vinden. Na een uurtje in de matatu kwamen we weer aan in Kisumu. We zijn toen lekker gaan zwemmen in het zwembad. Eigenlijk wel heel erg met het idee dat de rest van de groep nu druk aan het schoonmaken was.' s Avonds hebben we macaroni gemaakt. Dominique en Max kwamen bij ons eten. Na het eten hebben Lauri en ik hun het spelletje Hally Gally geleerd. Dit was erg leuk en gezellig. Ook heeft Max nog een goocheltruc voor ons gedaan met kaarten. Eerst snapten we er helemaal niks van maar nu snappen wij hem ook ;). Het Engels waar ik me erg druk om maakte gaat steeds beter. Het is toch wel wat minder moeilijk dan ik had verwacht. Soms snap ik er nog niks van van wat ze zeggen of hoe ik iets moet zeggen maar dan komen we er samen altijd aan uit. En je moet wel. De volgende dag hebben we heerlijk uitgeslapen en zijn we eerst naar een ziekenhuisje geweest. Dit was een van de betere ziekenhuizen van Kenia. Hier hadden we met Millecent afgesproken. Als er wat met ons zou gebeuren moeten wij hier naar de dokter. Zij regelt samen met Sarah (ook een Nederlander die hier woont) onze werkvisums. Maar dit wil nog niet echt opschieten. Er zijn namelijk wat probleempjes mee maar dit komt goed. We zouden namelijk eigenlijk vandaag al beginnen met stage lopen maar dit gaat nu waarschijnlijk donderdag of vrijdag worden. Toen hebben we Sammy weer gebeld en heeft hij ons opgehaald om naar de Massai Markt gegaan. Sammy kent trouwens al heel wat Nederlandse woordjes. Echt super leuk. Hier zijn er een paar: Hallo hoe gaat het met jou. Met mij gaat het goed. Ik ben blij. Hobbeltje, kuiltje, mafkees, toppiejoppie. Hij kent het liedje opzijopzij. Hij kan tot 10 tellen. Mooie dame/mooie man. Houdoe/doei. Niet douchen .... stinktieten. Dan komt hij zelf helemaal niet meer bij van het lachen. Net zoals bij hakuna matata. Dan zegt hij, hakunamatiti of hakonta matata. Echt grappig, super leuke lieve man is het. De massai markt is de markt met alle leuke souvenirtjes. Ik weet zeker dat ik hier nog veel ga kopen. Ze hebben hier echt mooie dingen. Daarna zijn we naar de groentemarkt gegaan om lekker fruit en groente te kopen. Het fruit is hier super lekker! Veel lekkerder als in Nederland, heel zoet. Thuis lust ik geen ananas maar hier is het echt lekker. Mananas heet het in het Keniaans. In het huisje hebben we heerlijke fruitsalade gemaakt en weer het zwembad in gedoken. Echt een cultuurshock heb ik nog niet gehad. Laat het allemaal maar gewoon over me heen komen. Maar misschien komt dat nog als we in het ziekenhuis beginnen. Nu kunnen we nog even van de rust genieten en we hebben het allemaal super naar ons zin! Houdoeexx